«وقت سینما»؛ قصه «پایتخت ٧» با همه فراز و نشیبهایش به سر رسید. ٢٢ قسمت زیستن کنار خانواده شیرین مازندرانی و دوست و آشناهایشان که این اواخر شده بود دلخوشی شبانه خیلی از مردم ایران. گفتند خیابانهای تهران را وقت پخش خلوت کرده. سبب کاهش محسوس ترافیک اینترنت شده. این تلویزیونِ کم بینندۀ اعتبار از کف داده را، هر چند موقتاً، اما به هر حال رونق داده.
بازیگرانش دستمزدهای چند میلیاردی گرفتند و البته با گرم کردن تنور تبلیغات بی سر و سامان تلویزیون، چند برابرش را برگرداندند. مدیران، ذوق زده پُزش را دادند! خرده گرفتند که فیلمنامه سریال قصهگویی بلد نیست. شخصیتهایش بی حد حرف میزنند. کمدیاش رنگ باخته.
در کنار اینها چقدر که حال دل خیلی از ما را خوب کرد. نوروز را در هیاهوی گرانی و دلار و هزار جور کوفت و زهرمار دیگر، رنگآمیزی کرد.
حرفهایی زد که گفتنشان فقط از خودش برمیآمد. دلخوشیهای هر چند کوتاه مدت ساخت و امید و انگیزه بخشید.
اموری که انجام آنها تقریباً سالهاست در تلویزیون بعید شده!
پایان پخش «پایتخت ٧» بهانهای برای نظرخواهی از بینندگان این سریال شد تا از مخاطبان «وقت سینما» بپرسیم چقدر با این سریال موافق بودند و تا چه حد انتظاراتشان را برآورده کرد.
برای ما بنویسید.
📸 مهدی حیدری