توسط : «در بندون» که این روزها از شبکه سوم سیما در حال پخش است قدمی رو به جلو در بازگشت به طنزهای فاخر تلویزیونی محسوب می‌شود.
حسن لفافیان که پیش‌تر در ژانر اجتماعی تجربه‌های موفقی همچون سریال «حکم رشد» را داشته این بار با قصه‌ای طنز به تلویزیون برگشته و توانسته مخاطبان را پای تلویزیون بکشاند.
«در بندون» از چند منظر با دیگر طنزهایی که در سال‌های اخیر در تلویزیون دیده می‌شده، متفاوت است.
نخست آن‌که «در بندون» قصه سرراست و شخصیت‌ها و تیپ‌های مخاطب‌پسند دارد و با ایجاد موقعیت از مخاطب خنده می‌گیرد.
در جایی که اغلب آثار طنز در قالب‌های سینمایی و تلویزیونی گاه به ورطه لودگی دچار می‌شوند، اما «در بندون» به دور از حواشی و با اتکا به شخصیت‌پردازی و تیپ‌سازی، قصه‌ای ساده را پیش می‌برد.
استفاده از زوج امیرحسین رستمی و هومن برق‌نورد بعد از مدت‌ها حس و حال دیگری به تلویزیون و سریال‌های طنز داده و از این منظر «در بندون» تافته جدا بافته سریال‌های تلویزیونی در سال‌های اخیر محسوب می‌شود.
در جایی که بسیاری از شخصیت‌های جدید که از فضای مجازی پا به عرصه آثار طنز گذاشته‌اند، اما کارگردان به سراغ زوجی رفته که پیش‌تر امتحان خود را پس داده‌اند.
ترکیب هومن برق‌نورد، امیرحسین رستمی و سیاوش چراغی‌پور و ساعد هدایتی در اثر و قرار گرفتن این چهار شخصیت در قالب‌های مختلف طنز کلامی موقعیت درستی را خلق کرده است.
از همه این موارد که بگذریم کارگردان فضای زمانی خوبی را انتخاب کرده و فضای نقد در این دوره زمانی با طعنه به حال و روز جامعه امروز روایت می‌شود.
با توجه به برآوردهای کم تلویزیون به تناسب شبکه نمایش خانگی و کوچ بسیاری از بازیگران چهره طنز به پلتفرم‌ها، در این شرایط حضور چهره‌های طنز در «در بندون» کار سختی بوده که به همت دست‌اندرکاران این سریال محقق شده است.
این امیدواری وجود دارد «در بندون» راه تازه‌ای برای بازگشت دوباره چهره‌های طنز و ساخت آثار طنزی باشد که به مخاطب خود توهین نمی‌کند و به او احترام می‌گذارد.
«در بندون» همچنین این ظرفیت را دارد که با پایان فصل اول به دیگر فصل‌ها برسد و به یکی از سریال‌های خوب و ماندگار سیما در عرصه طنز تبدیل شود.
