توسط : «زخم کاری؛ مجازات» روز گذشته (۱۲ بهمن) با پخش قسمت نهم به پخش خود پایان داد. سریالی که از ظواهر امر برمی‌آید پرونده آن با پخش این فصل مختومه شده. با این وصف نحوه پایان‌بندی‌اش طوری بود که فرضیه ادامه یافتن آن در فصل‌های احتمالی بعدی تقویت شد.
حتی اگر مخالف «زخم کاری» باشید، نمی‌توانید منکر این باشید که این عنوان حالا پس از چهار سال بدل به یک برند نام‌آشنا شده است.
پکیجی متنوع از احساسات عاشقانه، جنایت‌های فجیع، لحظات دلهره‌آور و موقعیت‌های مهیج که ضربان قلب بیننده‌اش را بالا می‌برد و تعلیق‌های مکرر ایجاد می‌کند. با کاراکترهایی ملهم از درام‌های شناخته شده و اصیل که ارزش‌های اقتباسی نیز برایش خلق کرده. بازیگرانی که هر یک در ذهن بیننده پرونده‌ای جداگانه برایشان طراحی شده و فراز و فرودشان ارزش پیگیری دارد… و البته داستانی که هر بار تلاش دارد گامی از تماشاگر جلوتر باشد.
«زخم کاری» البته مخاطبانی هم دارد که با آن میانه خوبی ندارند. اشتباهات اجرایی و روایی‌اش را می‌جورند و سوژه می‌کنند. به نحوه کارگردانی محمد حسین مهدویان و برخی ستاره‌های آن ایرادهایی وارد می‌کنند و کیفیت و عملکردشان را از سری اول تا چهارم نزولی می‌دانند.
برای #سینماتایم بنویسید که شما از کدام طیف هستید؛ موافق و طرفدار سریال «زخم کاری» و یا مخالف آن و خرسند از پایان یافتش!
