توسط : نشست خبری فیلم سینمایی «شکار حلزون» در سانس دوم روز پنج‌شنبه (۱۲ بهمن) در خانه رسانه با حضور محسن جسور کارگردان، مصطفی سلطانی تهیه‌کننده، محمدرسول صفری و فرناز زوفا از بازیگران فیلم، موحد شادرو تدوین‌گر، امیریل ارجمند آهنگساز، محمدحسین ابراهیمی صداگذار، مرتضی پورحیدری طراح صحنه، مهدی عدالتی مجری طرح و اصحاب رسانه برگزار شد.
در ابتدای نشست محمدرضا مقدسیان از زنده‌یاد حسام محمودی که در فیلم «شکار حلزون» بازی داشت، یاد کرد و حضار را به قرائت فاتحه و یک دقیقه سکوت فرا خواند.
مصطفی سلطانی یادآور شد: محسن جسور، رفیق ۱۶ ساله من است و در کار دیگری بودیم که ایده «شکار حلزون» شکل گرفت و با هم کار را جلو بردیم.
محسن جسور نیز گفت: این قصه جزو فیلم‌‌هایی بود که دوست داشتم بسازم. در حقیقت موضوع فیلمنامه، از جمله حوزه‌هایی بود که سال‌ها در حوزه عکاسی به آن پرداخته بودم.
وی افزود: اسم اولیه فیلم «عطر مینو» بود که در طول بازنویسی، به این نتیجه رسیدم اسم گیرایی نیست؛ زیرا معتقدم که نام یک اثر می‌تواند به فرم و دیده شدن فیلم کمک کند. سعی کردم برای انتخاب فیلم، از ارایه تلویحی استفاده کنم برای همین اشاره‌های ریزی به کاشت حلزون و خمیده بودن کاراکتر اول داشتیم.
این کارگردان یادآور شد: این فیلم را خیلی دوستانه و دلی ساختیم. به نوعی، فضای خیلی حرفه‌ای نداشتیم که بگویم برای هر نقش کلی فکر کرده بودیم که چه بازیگری آن نقش را بازی کند!
مصطفی سلطانی اظهار کرد: همان‌طور که کارگردان گفت، ما «شکار حلزون» را خیلی شخصی ساختیم و از ابتدا می‌دانستیم که فیلم قرار نیست در چرخه اقتصادی سینما تأثیرگذار باشد. حتی پروانه ساخت این اثر را ویدیویی گرفتیم. همه عوامل هم بسیار دلی جلوی دوربین و پشت صحنه آن بازی کردند و حضور داشتند.
در ادامه، محمدرسول صفری خاطرنشان کرد: با افتخار کنار آقای جسور در این اثر بازی کردم. درست است ایشان را فیلم اولی می‌نامند؛ اما قطعا آقای جسور مسیر طولانی طی کرده است تا به این نقطه برسد.
فرناز زوفا درباره نقش‌آفرینی خود عنوان کرد: من تاکنون تجربه‌های مختلفی با دیگر کارگردانان داشته‌ام؛ اما «شکار حلزون» برای من فیلمی شریف است و همکاری با تمامی عوامل این فیلم، برایم درس و تجربه‌ای بود که شروع دیگری در زندگی شخصی‌ام داشت. بخشی از این تجربه، کار با زنده‌یاد حسام‌محمودی بود و بخش دیگری هم وجود داشت که منجر شد تا آدم صبور‌تری شوم.
در ادامه این نشست، موحد شادرو تصریح کرد: امسال سه فیلم در جشنواره فیلم فجر دارم و همیشه سعی کردم تا ذهنیتم را به فیلمساز نزدیک کنم. من و محسن جسور، از دوران تحصیل در مدرسه پا به پای هم قدم برداشتیم و کارهای هنری زیادی انجام دادیم. من افراد زیادی را دیدم که درباره دروغ‌گویی فیلم ساختند، اما خودشان دروغ‌گو بودند. کسانی را دیدم که درباره تجاوز فیلم ساختند با وجود این‌که خودشان متجاوز بودند. با این حال باید بگویم که محسن جسور، فردی است که از انسانیت فیلم ساخته و خودش مانند اثرش است.
امیریل ارجمند اظهار کرد: از این‌که در چنین پروژه‌ای بودم، خرسند هستم. همان‌طور که موحد شادرو گفت، محسن جسور فردی کتابخوان و درست است. در ضمن، متأسفانه من هم کسانی را دیده‌ام که دروغ می‌گویند، اما درباره راست‌گویی فیلم می‌سازند.
وی افزود: در ابتدا قرار بود من هم در فیلم بازی کنم و هم آهنگسازی کار را انجام دهم، اما در نهایت تصمیم بر این شد که فقط کار موسیقی را بر عهده بگیرم. به اعتقاد من کارگردان خدای کار است و با تمام این تفاسیر گفته شده، من فیلم را دوست داشتم. باید بگویم تمامی عوامل بی غل و غش کارشان را انجام دادند و خوشحالم که بخشی از این کار بودم.
محمدحسین ابراهیمی خاطرنشان کرد: از اعتمادی که کارگردان به من کرد، تشکر می‌کنم. زمان کمی برای رساندن فیلم داشتیم و تمام تلاشمان را کردیم که بتوانیم در این بازه زمان کم، به صورت شبانه‌روزی، فیلم را به اکران جشنواره برسانیم.
در ادامه مرتضی پورحیدری درباره شرایط سخت تولید توضیح داد: کار ما ارتباط تنگاتنگی با تولید و هزینه دارد. متأسفانه شرایط مالی پروژه بسیار ضعیف بود و کارگردان از جیب هزینه می‌کرد تا بتوانیم کارها را به ثمر برسانیم. حتی خودرویی که در فیلم نیاز داشتیم را شخصاً از صاحبش قرض کردیم. با این شرایط سخت، ما تلاش کردیم که حداقل‌ها را فراهم کنیم تا کار به خوبی به پایان برسد.
احسان غفوریان با یادی از زنده‌یاد حسام محمودی بیان کرد: باید بگویم که تهیه‌کننده برای پرداخت دستمزدهایمان، ماشین زیر پایش را فروخت. ولی با وجود همه این احوال، در این پروژه موج مثبتی شکل گرفت.
مهدی عدالتی نیز افزود: محسن جسور سال‌هاست قلم می‌زند و عکس می‌گیرد. باید بگویم اهرم ساخت این فیلم، تنها رفاقت بود. زمانی که فیلم ساخته شد، مسیر طولانی برای پس‌تولید طی شد، اما خداوند را شاکر هستیم که خروجی را روی پرده جشنواره فیلم دیدیم. «شکار حلزون» فیلم آبرومندی است و امیدوارم فیلم‌های بعدی این کارگردان را ببینیم.
در ادامه کارگردان فیلم درباره کم و کاستی‌های این اثر گفت: من فیلم ساخته‌ام که این‌جا بیایم و در معرض قضاوت منتقدان قرار بگیرم. قطعا هر اثری ضعف‌هایی دارد.
وی درباره اقتباس در این فیلم ادامه داد: اقتباس آزاد از یک اثر، شیرین اما سخت است. ادبیات ستونی است که من به عنوان نویسنده می‌توانم به آن تکیه کنم.
امیریل ارجمند در ادامه این بحث مطرح کرد: من معتقد هستم وقتی متنی نوشته می‌شود، آن نوشته فقط از دیدگاه نویسنده نمی‌آید؛ بلکه سلسله اتفاق‌ها و تجربه‌های طی شده تا آن مطالب نوشته شود.
سلطانی در پایان این نشست تصریح کرد: زمان اصلی این فیلم ۱۵۰ دقیقه بود و بخش‌هایی را هم کم کردیم. مثلا متأسفانه سکانس‌های مربوط به بی‌قراری مینو را کم کردیم و شاید به این دلیل سکانس‌هایی برای مخاطبان قابل درک نبود.
