در آخرین لحظات از چهارمین روز جشنواره فیلم فجر، نشست خبری انیمیشن «ساعت جادویی» برگزار شد. در این نشست محمدعلی بصیرینیک کارگردان، محمدمهدی نخعیراد تهیهکننده، سیدمصطفی حسینی نویسنده و جمال یزدانی مشاور محتوایی حضور داشتند.
در ابتدای این نشست، محمدمهدی نخعیراد گفت: تقریبا پنج سال پیش تحقیق را شروع کردیم و عکسهای مستندی را از مشهد آن زمان تهیه کردیم. دو سال فیلمنامه و تحقیق و پژوهش و سه سال تولید آن زمان برد.
این تهیهکننده ادامه داد: پویانمایی اگر بخواهد برد مالی داشته باشد، باید بتواند در بخش بینالملل هم نمایش داده شود و فروش جهانی داشته باشد.
وی درباره حضور با کلاه گفت: صنعت نمد سالهاست که ضعیف شده و استفاده نمیشود. خوب است که کودکان درباره هویت و گذشته خودمان اطلاعات داشته باشند.
محمدعلی بصیرینیک نیز گفت: پروسه تولید انیمیشن زمان و هزینه بالایی دارد. نیروی متخصص هم به ندرت پیدا میشوند و بیشتر ترجیح دادهاند که با کشورهای خارجی همکاری کنند.
در ادامه سیدمصطفی حسینی مطرح کرد: اتفاقی که برای داستان افتاد و به سراغ نمد رفتیم یک نماد بود. میخواستیم حادثه ضد فرهنگی و هویتی در زمان رضاشاه را نشان دهیم. داستان تراژیک بود و اینکه بتوانیم این قصه را برای کودکان بگوییم چالش بزرگی بود. تلاش خود را کردیم تا بتوانیم به بهترین شکل ممکن آن را برای مخاطب و کودکان به نمایش در بیاوریم.
وی ادامه داد: زمانی که میخواهیم حادثه تاریخی را تعریف کنیم ابتداییترین راه این است که شخصیت به گذشته سفر کند، اما باید این اتفاق را به صورت معنادار و درست مطرح کرد.
جمال یزدانی هم گفت: این کار ایده اصلیاش از یک واقعه واقعی برداشته شده و نوعی کار اقتباسی است. کاراکتر عبدالرضا مستخرج از مجموعه پژوهشهای راویان زنده گذشته بود. آنقدر جامعه ایرانی در دل تاریخ خود قهرمانها و حماسههای عینی برای پرداخت دراماتیک دارد که میتوان از دل اینها کارهایی در سطح جهانی تولید کرد. بسیاری از این وقایع جزئیات جدی ندارند و مدتها سانسور شدهاند.
تهیهکننده این اثر درباره تعداد افرادی که در این پروژه حضور داشتند، گفت: بیش از صد نفر درگیر کار ما بودند و تیم دوبله ما نزدیک به بیست نفر بودند.
کارگردان این اثر در بخش دیگری از این نشست گفت: نگه داشتن نیروی انیمیشن کار بسیار سختی است زیرا نمیتوان هنرمندان را محدود کرد. برخی از هنرمندان هم دوست ندارند با محتواهایی کار کنند. در این کار مجبور به آموزش دادن برخی از افراد مستعد بوده و در این زمینه تا حدودی هم موفق بودیم.
محمدمهدی نخعیراد گفت: در کنار سینمایی که تولید کردیم برای تأمین بخشی از هزینه مجبور به فعالیت برای برخی از کشورها بودیم. برای نگه داشتن هنرمندان باید بتوانیم نرخهای خود را نزدیک به نرخهای جهانی کنیم.
جمال یزدانی درباره استفاده نکردن از لهجه مشهدی گفت: این کار را امتحان کردیم ولی مشکلی که داشتیم این بود که دوبلوری که بتواند این کار را انجام بدهد را پیدا نکردیم و بازخوردهایی که گرفتیم این بود که با گویش بدون لهجه آن را پیش ببریم.
سیدمصطفی حسینی درباره ضعف در فیلمنامه این اثر گفت: مشکل فیلمنامه مشکل سینمای ایران است. نقاط ضعف و قوت در کار، مشخص خواهد شد. بیان این نکته ضروری است که انیمیشن بلند مخاطب اولیهاش کودک و نوجوان نیست و آدم بالغ هم باید بتواند آن را جدی بگیرد.
جمال یزدانی در بخش دیگر این نشست مطرح کرد: روایت یک واقعه تاریخی که روایت یک حماسه و قهرمانان مرز و بوم است، به خصوص با این زاویه دید که در این انیمیشن دیده میشود و موثر بودن کودک را در تاریخ مطرح میکند، مجموع اینها بحثهای جدی است که باید گفته شود.
سیمصطفی حسینی گفت: مخاطب فیلم انیمیشن، خانواده است و قرار نیست عین ۹۰ دقیقهاش با کودک ارتباط بگیرد.
محمدمهدی نخعیراد درباره بحث تبلیغاتی گفت: بحث تبلیغات دارد انجام میشود و در روزهای آینده با قدرت بیشتری هم پیش خواهد رفت.
وی در پایان گفت: در این پروژه حمایتی از ما صورت نگرفت و خیلی از ارگانها و مسئولان برخلاف صحبتهای خود از ما حمایت نکردند.