توسط : نشست خبری فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» شب گذشته (۱۴ بهمن) در سانس چهارم و در خانه رسانه برگزار شد. در این نشست سروش صحت (کارگردان)، سیدمصطفی احمدی (تهیه‌کننده)، خشایار موحدیان (تدوین‌گر)، آرمان فیاض (مدیر فیلمبرداری)، مهیار علیزاده (آهنگساز)، امیرحسین حداد (طراح صحنه) و ایمان صفایی (نویسنده) حضور داشتند.
در ابتدا سروش صحت بیان کرد: من و ایمان صفایی سال‌های سال است با هم کار می‌کنیم و تمام کارهایی که تاکنون انجام داده‌ایم، مبتنی بر علایق و سلایق ماست، یعنی هر چیزی که دوست داریم و به آن معتقد هستیم را برای نوشتن انتخاب می‌کنیم و در این خلال، کلی دوست پیدا می‌کنیم و عوامل هر فیلم‌مان تشکیل می‌شود. من خوشحال و خوشبخت هستم این عوامل و بازیگران درجه یک در این فیلم حضور دارند.
وی افزود: جهان مدرن به اندازه کافی عجیب و غریب است و علیه خودش هجویه‌ای هم هست. چیزی که من و ایمان می‌نویسیم، صرفاً جهان‌بینی ماست و ممکن است هجویه باشد یا نباشد، جز این هر چه بگویم دروغ گفته‌ام.
این کارگردان درباره اقتباس از ادبیات در فیلم توضیح داد: من و ایمان دلمان می‌خواهد بتوانیم از بزرگان ادبیات جهان و ایران؛ چه کلاسیک و چه مدرن اقتباس کنیم. چند باری هم تلاش کردیم؛ اما اتفاق نیفتاده است. آرزوی ماست که بتوانیم روزی از این گنجینه ادبیات استفاده کنیم.
وی ادامه داد: ما سه داستان در ذهنمان داشتیم. یکی از آن‌ها قصه رفاقت چند آقا و دیگری رفاقت چند خانم بود. داستان سوم هم روایت دوستی چند خانم و آقا بود. نمی‌دانم بشود دومی و سومی را ساخت یا خیر؛ اما امیدوارم شرایط مهیا شود. تم داستان «صبحانه با زرافه‌ها» بخشش و ماجرای رفاقت چند آقا بود که در یک عروسی کلید می‌خورد.
صحت با اشاره به تأثیرپذیری از تجربیات زندگی روی خلق اثر گفت: هر فیلم یا کتابی که ما می‌بینیم یا می‌خوانیم، حتی لحظاتی که در زندگی تجربه می‌کنیم؛ خواه یا ناخواه در ذهنمان تأثیر می‌گذارد. در تولید این فیلم، از طراح صحنه گرفته تا فیلمبردار و تدوین‌گر، همه و همه هنرشان را خرج کردند.
مهیار علیزاده نیز اظهار داشت: سروش صحت و کارهای قبلی‌اش را بسیار دوست داشتم. فضای آثارش با دیگر فیلم و سریال‌ها متفاوت است. من هم دیر به این پروژه اضافه شدم و در چهار روز فرصت داشتم تا کارم را انجام دهم. امیدوارم تا حدودی توانسته باشم کارم را درست انجام دهم.
خشایار موحدیان عنوان کرد: در ابتدا می‌خواهم بگویم الهه ایزدی در تدوین این کار بسیار موثر بود. سلیقه من و سروش به هم نزدیک شده و سعی می‌کنیم به ریتمی برسیم که در ذهنمان است.
آرمان فیاض درباره تجربه حضور در این فیلم توضیح داد و گفت: از زمانی که با سروش صحت کار کردم، دیگر کار کردن با دیگر کارگردانان دشوار شده است. او انسان بزرگی است و روح بزرگی دارد و باعث می‌شود تا نقاط تاریک درون ما روشن شود. من فقط راهی را رفتم که سروش صحت به من نشان می‌داد.
در ادامه برنامه، امیرحسین حداد توضیح داد: جمله معروفی داریم که هر لوکیشنی باید روح داشته باشد و باید بگویم که سروش صحت آموزگار خوبی برایم بوده است. همان‌قدر که کار کردن در پشت صحنه با او به ما خوش می‌گذرد، سخت هم هست، چرا که پیدا کردن فضای ذهنی او بسیار دشوار است.
صحت در پاسخ به نظر یکی از خبرنگاران که گفته بود پایان فیلم خیلی «دارک» بود، گفت: از نظر من، پایان فیلم با بخشش همراه بود. پایان فیلم یعنی ۱۰ دقیقه آخر برای ما بسیار مهم بود؛ زیرا حرف‌مان در این دقایق بیان می‌شد.
وی با اشاره به استعاره‌ای از محتوای فیلم افزود: بهشت زرافه‌ها جایی است که لانگ‌شات و روح داشته باشد.
این کارگردان در توضیح محتوای فیلم بیان داشت: اصولا دوست دارم اگر کاری می‌سازم، برای تماشای خانواده‌ها مناسب باشد.
در ادامه، سروش صحت تأکید کرد: فامیلی من و خشایار موحدیان با هم فرق دارد؛ اما با همدیگر برادر هستیم. تمامی عوامل فیلم، خانواده هستیم و طی این مسیر، تنها یک چیز است که ادامه پیدا می‌کند و آن هم اهمیت دوستی و توجه به زندگی است.
ایمان صفایی درباره سروش صحت گفت: ۱۶ سال است که می‌نویسم و همه را از آقای صحت یاد گرفته‌ام. باید بگویم که زندگی‌ام را هم از او دارم.
مصطفی احمدی نیز در ادامه بیان کرد: آرزوی من بود که اسمم کنار اسم سروش صحت قرار بگیرد. واسطه آشنایی ما پژمان جمشیدی بود؛ من مدت زیادی نیست که در این حوزه فعالیت می‌کنم ولی همیشه دوست داشتم با سروش صحت کار کنم.
در ادامه این برنامه، پژمان جمشیدی از طریق تماس تلفنی به نشست خبری اضافه شد و گفت: ما همواره مدیون اصحاب رسانه هستیم. از این‌که نتوانستم خدمت شما برسم، عذر می‌خواهم زیرا سر فیلمبرداری سریال «زیرخاکی» هستم. نخستین کار من با سروش صحت در سریال «پژمان» بود و ورودم را به هنر مدیون ایشان هستم.
وی در ادامه افزود: دست اصحاب رسانه را می‌بوسم که با این حقوق ناچیز تا این ساعت می‌ایستند تا اخبار را پوشش دهند. از صمیم قلبم از همه اهالی رسانه ممنون هستم و مدیون‌تان هستم؛ چه زمانی که از من نقد کرده‌اید و چه زمانی که تعریف کرده‌اید.
در ادامه این نشست سروش صحت عنوان کرد: ابتدای این فیلم شبیه به فیلم «هنگ‌اور» است؛ اما راستش را بخواهید زمانی که فیلمنامه را می‌نوشتیم اصلا به یاد آن فیلم نبودیم و بعدا متوجه آن شدیم. شباهت به آن فیلم وجود دارد؛ اما نیت ما شبیه‌سازی از «هنگ‌اور» نبوده است.
ایمان صفایی افزود: من شهادت می‌دهم که آقای صحت این فیلم را ندیده بودند و زمانی که من شباهت را گفتم، آن را تماشا کرد.
سروش صحت اظهار داشت: این فیلم برآمده از اعتقادات من است. به نظرم، «صبحانه با زرافه‌ها» در ترویج دوستی است. اگر ما در فیلم درباره مواد مخدر صحبت کرده‌ایم، به معنای ترویج آن نیست؛ بلکه می‌خواستیم نشان دهیم که مشکلات از همان نشأت می‌گیرد.
وی اضافه کرد: می‌دانم که همیشه نمی‌توانیم بخشش داشته باشیم؛ اما اگر به آن دقت کنیم می‌بینیم که با بخشش زندگی بهتر می‌شود. شاید چون آدم پر اشتباهی هستم، می‌خواهم که بخشش هم ترویج پیدا کند.
این کارگردان درباره انتخاب بازیگران نیز گفت: من فکر کردم در فیلمی که فقط با شش نفر پیش می‌رود، بهتر است از بازیگرانی استفاده شود که مخاطب از پیش، با آن‌ها آشنا هستند.
صحت تأکید کرد: من و ایمان صفایی کتاب حکمت‌های تائو یا به نام فرزانگی را بسیار دوست داشتیم. علت این‌که در این فیلم، از این کتاب استفاده شده، علاقه ما به این کتاب و فرزانگی است.
وی در پایان ادامه تأکید کرد: پایان این فیلم تلخ نیست؛ بلکه در کل پایان تلخ است. کدام پایانی را در زندگی سراغ دارید که شیرین باشد؟ با این وجود پایان «صبحانه با زرافه‌ها» تلخ نیست.
