توسط : سی و دومین جلسه از شب‌های مستند موزه سینما با نمایش نسخه اصلاح و مرمت شده «موج و مرجان و خارا» به کارگردانی آلن پندری و تهیهکنندگی ابراهیم گلستان در موزه سینما برگزار شد.
به گزارش رسیده، این نشست با همکاری انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند و همت فیلمخانه ملی ایران و با حضور جمعی از کارشناسان و مستندسازان سرشناس دیروز (۲۹ اردیبهشت ماه) در سالن سینما فردوس موزه سینما برگزار شد.
فیلم «موج و مرجان و خارا» به سفارش شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۳۷ تولید شد و در سال ۱۳۴۱ به نمایش درآمد.
این نسخه از فیلم مستند «موج و مرجان و خارا» که توسط فیلمخانه ملی ایران اصلاح و مرمت شده، درباره عملیاتی است که طی چهار سال کار و کوشش برای توسعه منطقه نفت‌خیز گچساران و رساندن خط لوله نفتِ آن به خارک و همچنین احداث بندر صدور نفت جزیره خارک، ساخته شده است.
در سی و دومین جلسه «شب‌های مستند موزه سینما»، فخرالدین سیدی، مستندساز گفت: این نسخه با همکاری فیلمخانه ملی ایران اصلاح و مرمت شده است.
وی افزود: ابراهیم گلستان با ساختن شش مستند که درباره نفت بود بسیار موفق پیش رفت ولی این حرفه‌ای بودن در سینمای مستند مداومت نداشت.
سیدی گفت: گلستان نقش مهمی در آموزش افراد داشت و یک تیم حرفه‌ای برای ساخت مستند تشکیل داد که یکی از این افراد فروغ بود. این نسخه کامل و اولیه فیلم بود که با همت فیلمخانه ملی ایران ترمیم شد و ۴۸ دقیقه بود.
پیروز کلانتری، مستندساز و نویسنده هم در این نشست بیان داشت: به‌طور رسمی این فیلم ساخته ابراهیم گلستان و آلن پندری است و مهندسی در شوتینگ کار وجود دارد و نقش آلن پندری در این فیلم بسیار مشهود است.
کلانتری ادامه داد: ترکیب جذاب و جالب کارگردان بصری آلن پندری و تهیهکنندگی و تدوین ابراهیم گلستان باعث شد با مدیریت کردن اجزا به این تولید اثربخش برسند. چنین کاری تا به حال ساخته نشده است که هم از طرف دولت سفارشی باشد و هم در مدیریت بسیار خوب پیش رفته باشد.
وی اظهار داشت: از نظر من این فیلم بالای ۷۰ درصد اثرگذاری گلستان و ۳۰ درصد نقش آلن پندری بوده است ولیکن بدین معنا نیست که آلن پندری نقش پر رنگی نداشته بلکه ابراهیم گلستان از این نظر نقش پر رنگ‌تری داشته که وظیفه تدوین و تهیهکنندگی بر عهده ایشان بوده است.
کلانتری گفت: اگر گلستان نبود این فیلم شکل نمی‌گرفت و از جهت دیگر آلن پندری نقش بسزایی در انتخاب پلان‌ها داشته است چون گلستان وقت نداشته که در همه مراحل حضور داشته باشد و قدرت شوتینگ سینمای ما در آن زمان خیلی بالا نبوده است و ابراهیم گلستان از این مستند بسیار درس گرفته و در کارهای بعدی خود از این تجربه استفاده کرده است.
این مستندساز و نویسنده سرشناس تاکید کرد: این فیلم هم به حواشی پرداخته و هم به اصل موضوع؛ یعنی شوخ طبعی و سلامت موضوع را با هم رعایت کرده و این فیلم، فیلمی است که از نظر حرفه‌ای‌گری فیلمبرداری و تدوین مخاطب را همراه کرده است.
در ادامه، سعید رشتیان، تهیهکننده فیلم مستند نیز تصریح کرد: پلان‌های این فیلم نشان‌دهنده میزان دقت و چینش حرفه‌ای است. سینما مستند ما به دلایل مختلف مراحل حرفه‌ای را طی نکرد و استودیو گلستان نماد مستند حرفه‌ای بود که متاسفانه در دهه ۵۰ بسته شد و ما هنوز فکر می‌کنیم طراحی و چینش این فیلم معنایش سفارشی بودن این فیلم است در صورتی که این‌طور نیست.
وی افزود: بخش خصوصی سینمای مستند ما نماد حرفه‌ای‌گری بودند که متاسفانه در بخش خصوصی به صورت حرفه‌ای جلو نیامدند.
رشتیان بیان داشت: ما الآن استودیو به معنای حرفه‌ای نداریم و هنوز با عوارض عدم حرفه‌ای بودن سینمای مستند درگیریم. کسی که می‌تواند تماشگر را با مستند پیوند بزند تهیهکننده است و تهیهکننده باید بتواند این ترکیب را شکل دهد و وقتی از مسیر حرفه‌ای‌گری خارج شود این مسیر خراب خواهد شد و آقای گلستان با همین فرمان جلو رفت و سعی کرد اقتضائات حرفه‌ای را پیش ببرد و موفق هم شد.
