توسط : هیأت مدیره انجمن صنفی فیلمنامهنویسان سینمای ایران در بیانیه‌ای به مشکلات فیلمنامهنویسان اشاره و در آرزویی که چندان امید به برآورده شدنش ندارند، میزان حداقل دستمزد نگارش فیلمنامه را اعلام کردند.
به گزارش رسیده، در این بیانیه آمده است: «هیأت مدیره انجمن فیلمنامهنویسان سینمای ایران، بنا به وظیفه صنفی، نرخ پایه (مبنای شروع مذاکره) دستمزد فیلمنامه در سال ۱۴۰۴ را اعلام می‌کند. دلیل تفاوت چشمگیر ارقام امسال با ارقام سال پیش، همان تفاوتی است که آرامش و امنیت مالی را از همه سلب کرده است. افزایش هزینه‌های تولید فیلم غیر قابل انکار است.
طبق عرف کاری و استانداردهای بین‌المللی، فیلمنامه یک اثر سینمایی حدود پنج الی ۱۰ درصد از کل بودجه تولید فیلم محاسبه می‌شود، اما ما ترجیح دادیم به واقعیت‌ها استناد کنیم. انتظار داریم فیلمنامهنویسان حرفه‌ای بسیار بیش‌تر از این مبالغ را دریافت نمایند. انتظار داریم ساختارهای نادرستی که بدیهی تلقی می‌شود کنار گذاشته شود، بخصوص در مواردی که یک فیلمنامه بیش‌تر از یک نویسنده دارد.
عرف صنوف محترم تهیه‌کننده، چه دولتی و چه خصوصی، بر این است که دستمزد نویسنده تقسیم بر تعداد نویسنده‌ها شود، اما عقلانی است که به تعداد نویسنده‌ها دستمزد هم بیش‌تر شود، چون تجربه، توان، استعداد و ذوق هر نویسنده همکاری قیمتی معادل همکارش دارد. تهیه‌کننده عملاً از ظرفیت هنری دو نفر استفاده می‌کند و لازم است هر نویسنده دستمزد مجزا و کاملِ نگارش فیلمنامه را دریافت کند. این مدل رفتاری غلط آن‌چنان دور از بدیهیات عقلی است که رسم شدنش و اجرا شدنش در تمام دهه‌های گذشته به جادو شباهت دارد! زمانی که شما قصد انجام کاری دارید با اضافه کردن تعداد کسانی که کار می‌کنند، دستمزد آن کار به تعداد نفرات تقسیم نمی‌شود، بلکه به عدد افرادِ بیش‌تر تکثیر و اضافه می‌شود. این رفتاری اقتصادی است، چون شما در حال صرفه‌جویی در زمان هستید. این‌که چطور توانستند همکاران ما را در زمان قدیم قانع کنند که دستمزدشان را با هم تقسیم کنند و خودشان بیش‌تر نپردازند، همان جادو و شعبده‌ای است که ما امیدواریم از امسال به بعد این ستم و حق‌کشیِ پنهان از بنیادهای روابط فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده یا سفارش‌دهنده حذف گردد. دستمزد پایه‌‌ای که هیأت مدیره انجمن اعلام می‌کند به ازای هر نویسنده است و قرار نیست این مبلغ تقسیم شود. در تمام جشنواره‌های داخلی و خارجی، وقتی اثری دو نویسنده داشته باشد، دو تندیس و دو جایزه داده می‌شود. چرا در قراردادهای نگارش فیلمنامه این اتفاق نادیده گرفته می‌شود؟
همچنین مثل بیانیه‌‌های سال‌های قبل به همکاران توصیه می‌شود در تنظیم و عقد قرارداد از حقوق معنوی خود کوتاه نیایند. در صورت بروز اختلاف فقط قرارداد اصولی و آینده‌‌نگرانه کارگشا می‌تواند باشد. هیأت مدیره آمادگی دارد در صورت نیاز مشاوره حقوقی در اختیار اعضا قرار دهد.»
ارقام مصوب ۱۴۰۴در بیانیه هیأت مدیره فیلمتامه‌نویسان میزان دستمزد نگارش فیلمنامه چنین آمده است:
ارقام مصوب پایه دستمزد نگارش فیلمنامه در سال ۱۴۰۴ بدین شرح است:
– دستمزد نگارش فیلمنامه سینمایی: یک میلیارد تومان (بر مبنای بودجه تولید ۲۰ میلیاردی یک فیلم سینمایی)
– دستمزد نگارش فیلم تلویزیونی (تله فیلم): ۵۰۰ میلیون تومان
– دستمزد نگارش هر قسمت سریال تلویزیونی: ۳۰۰ میلیون تومان
– دستمزد نگارش هر قسمت سریال نمایش خانگی: ۵۰۰ میلیون تومان (بر مبنای بودجه تولید پنج میلیارد به ازای هر قسمت)
– طرح آماده برای تولید فیلمنامه سینمایی: معادل ۳۰ درصد قیمت فیلمنامه کامل
– دستمزد طرح سریال: معادل دستمزد نگارش یک قسمت از سریال
دستمزد بازنویسی فیلمنامه توسط همکاری دیگر: معادل دستمزد کامل نویسنده که اعلام شده.
آرزویی دور از دسترس
همچنین در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «آرزویی فعلاً دور از دسترس است که سفارش‌دهندگان فیلمنامه قبول کنند مهم‌ترین بخش پروسه نگارش فیلمنامه نوشتن «طرح» است. متأسفانه رسم جاری کشور ما گرفتن طرح بدون دستمزد و عقد قرارداد بعد از تصویب طرح است. این رفتار با نویسنده‌های حرفه‌ای دور از اصول حرفه‌ای است. تهیه‌کننده یا نویسنده را قبول دارد و به او سفارش می‌دهد یا طرح خودش را ارائه می‌کند و قرارداد نگارش می‌بندد. این روش کاری که از چندین نفر «طرح» طلب می‌کنند و دستمزدی نمی‌پردازند، به جهت غیراخلاقی و سودجویانه بودن، مورد انتقاد هیأت مدیره انجمن است و تنها راه‌حلی که الآن پیشنهاد می‌کند اتحاد همکاران برای عدم قبول این رویه کاری است.»
