توسط : مهدی کارآمد تبریزی تهیه‌کننده فیلم «آخرین عاشقانه» با انتشار یادداشتی نسبت به کنار گذاشته شدن فیلمش از جشنواره فیلم دفاع مقدس اعتراض کرد.
به گزارش «وقت سینما»، در یادداشت این تهیه‌کننده آمده است: با احترام به جامعه هنری و خون پاک شهدایی که برای روشن ساختن قلب‌ها و برای طلوع ارزش‌های حقیقی جان خود را فدا کردند… .
اینجانب به عنوان تهیه‌کننده مستقل فیلمی در حوزه دفاع مقدس، با دلی پر از گلایه و البته ایمانی راسخ به راهی که انتخاب کرده‌ام، این متن را می‌نویسم.
با افتخار اعلام می‌کنم که بدون چشمداشت، بدون طلب حتی یک ریال از هیچ نهاد و سازمانی، با دستان خالی و تنها با تکیه بر سرمایه شخصی، فیلم بلند داستانی در حوزه ارزشمند دفاع مقدس تولید کرده‌ام. این اثر، حاصل دغدغه‌مندی و عشق به ارزش‌هایی که حداقل سعی کردم در حد توانم به آن پایبند باشم (ارزش‌هایی حقیقی که سعی کردیم در حد بظاعتمان در فیلم به نمایش بگذاریم) و نه حاصل دغدغه‌های به ظاهر ارزشمندانه ولی از جنس دریافت سرمایه‌ها و پست‌ها!
اما با کمال تأسف، در جشنواره دفاع مقدس امسال، علی‌رغم درخواست مدارک و لیست عوامل برای صدور کارت شرکت در جشنواره! فیلم ما از فهرست آثار حذف شد. جای تعجب است که تمامی فیلم‌های پذیرفته شده، مستقیم و غیر مسقیم! محصول ارگان‌ها و نهادهای دولتی بوده‌اند!
از صبح روز گذشته که لیست اسامی فیلم‌ها اعلام شد تا همین لحظه که این یادداشت را می‌نویسم مدام این کلام شهید آوینی از جلوی چشمم می‌گذرد: «ما برای دفاع از حقیقت می‌جنگیم، نه برای تصاحب قدرت.» و چه تلخ است وقتی همین حقیقت، در پشت درهای بسته جشنواره‌ای محصور می‌شود که نام «مقاومت» را یدک می‌کشد.
قلبم فشرده می‌شود وقتی می‌بینم جشنواره‌ای که باید تجلی‌گاه روح مقاومت باشد، در برابر هنرمندان مستقل و دغدغه‌مند «مقاومت» می‌کند!
به قول شهید چمران: «مهم نیست چه کسی مورد تقدیر قرار می‌گیرد، مهم آن است که حق زنده بماند.»
من نیز نه برای تقدیر آمده‌ام و نه برای تشویق. آمده بودم تا ادای دینی کرده باشم به آنان که عاشقانه رفتند.
به راستی آیا «جشنواره مقاومت» به «جشنواره دفاع از سازمان‌ها» تبدیل شده است؟ آیا مقاومت در برابر هنرمندان مستقل و دغدغه‌مندی است که با بودجه شخصی برای ترویج همان ارزش‌هایی هزینه می‌کنند که سال‌هاست همه این نهادها در تلاشند تا به عنوان میراث گرانبهای شهدا به ما یادآوری کنند؟
ما نه ادعایی داریم و نه چیزی طلب کرده‌ایم. آن‌چه باید از معنویت این مسیر و یاد شهدا دریافت می‌کردیم، در لحظه لحظه تولید این اثر و بعد آن دریافت کرده‌ایم. تنها انتظار ما، کوچکترین حمایتی بود که می‌توانست از سوی متولیان جشنواره صورت گیرد (برای ما که بی‌صبرانه دو سال برای برگزاری جشنواره صبر کردیم) در حد فرصت حضور نه بیشتر که آن هم دریغ شد… .
این دل‌شکستگی را نیز به همان خون پاک شهدایی واگذار می‌کنیم که بر زمین ریخت تا ما امروز سربلند باشیم، همانانی که این جشنواره به نام آن‌ها برپا شده است.
بماند به یادگار… باشد که روزی ارزش‌های حقیقی دفاع مقدس، فارغ از منافع سازمانی، بازیابی شود.
یاعلی
مهدی کارآمد تبریزی تهیه‌کننده فیلم «آخرین عاشقانه»
